Zmiany w Kodeksie pracy dotyczące umów na czas określony

Umowa o pracę ma zapewniać pracownikowi stabilizację i pewność, że z dnia na dzień nie straci pracy. Większość zatrudnionych dotychczas pracowało w oparciu o umowę na czas określony. Umowa na kilka lub nawet kilkanaście lat mogła nigdy nie zostać przedłużona. Przy takim układzie pracownik nie mógł skorzystać z niektórych przywilejów. Po zmianach jest łatwiej o umowę o pracę na czas nieokreślony. Pracodawca nie może już wymigać się od podpisania takiego dokumentu. Po nowelizacji zmieniły się również okresy wypowiedzenia umowy.

Od kilku miesięcy obowiązują przepisy nakazujące pracodawcy podpisanie z pracownikiem umowy na czas nieokreślony, jeśli jest on zatrudniony w stosunku pracy ponad 33 miesiące. Ponadto na czas określony można zawrzeć nie więcej niż 3 umowy. Czwarta, nawet jeśli poprzednie w sumie nie trwały 33 miesiące, musi być umową na czas nieokreślony. Wcześniejsze regulacje nie wskazywały okresu zatrudnienia; choć obowiązywał limit dwóch umów na czas określony, to zawierane one były na okresy kilku lat. W przypadku rozwiązania umowy i ponad miesięcznej przerwy w zatrudnieniu zasada zaczynała obowiązywać od nowa. Teraz żadna przerwa nie ma znaczenia. Cały okres jest sumowany od początku rozpoczęcia pracy u danego pracodawcy. Wyjątkiem od powyższych reguł są prace sezonowe, dorywcze oraz na zastępstwo i odbywające się w placówkach zagranicznych. 

Problematyczny bardzo często był okres wypowiedzenia. Teraz nie jest istotny rodzaj umowy, lecz jej długość. W przypadku zatrudnienia do pół roku pracownikowi przysługuje dwutygodniowe wypowiedzenie, do trzech lat jest to miesiąc, a umowy ponad trzyletnie nakazują pracodawcy zastosowanie trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. W ten sposób wyrównuje się długość okresu wypowiedzenia, tak jak to jest przy umowie na czas nieokreślony, dlatego zawieranie umów czasowych nie będzie już tak opłacalne. Co ważne, pracodawca nie musi podawać przyczyny wypowiedzenia umowy. Znowelizowany Kodeks Pracy przewiduje tylko 3 rodzaje umów: na okres próbny, na czas określony, na czas nieokreślony, jednak te drugie – dotychczas najpopularniejsze – nie będą już tak masowo zawierane.