Specjalista czy nowicjusz – kogo opłaca się zatrudnić?

W rozwoju większości przedsiębiorstw przychodzi czas zatrudnienia pracowników. W zależności od rodzaju i rozmiarów prowadzonej działalności, możemy potrzebować jednej osoby odpowiedzialnej za większą część działań firmy (będącej w zasadzie naszym współpracownikiem) lub kilku wykwalifikowanych w poszczególnych obszarach osób. Koszt zatrudnienia pracownika stanowi znaczny wydatek dla każdego przedsiębiorcy, wynikający zazwyczaj z przyjętej formy zatrudnienia oraz wysokości wynagrodzenia – stąd zapewne częste wątpliwości, dotyczące między innymi tego kogo zatrudnić: wykwalifikowanego specjalistę czy nowicjusza, stawiającego swoje pierwsze kroki na krętej ścieżce kariery zawodowej?

Odpowiedź na powyższe pytanie z wielu względów nie jest oczywista. Oprócz wskazanego wyżej charakteru prowadzonej działalności, określenie profilu poszukiwanego pracownika zależy na przykład od przygotowanego dla niego stanowiska pracy (najniższe w hierarchii z perspektywą awansu lub kierownicze), realizowanego projektu czy naszych oczekiwań związanych z jego zatrudnieniem, takich jak pozyskanie wieloletniego pracownika poprzez przyuczanie go do konkretnego zawodu, jego natychmiastowe wejście w realizowane przedsięwzięcie lub podniesienie konkurencyjności firmy.

Jak w wielu przypadkach, wymagających dokonania wyboru, tak i tutaj będziemy zapewne kierować się dobrem interesów firmy. Przed podjęciem ostatecznej decyzji warto jednak zastanowić się nad cechami obu wariantów:

1. Możemy założyć, że kandydat będący specjalistą w określonej dziedzinie charakteryzuje się kilku lub kilkunastoletnim doświadczeniem zawodowym, dość szeroką wiedzą merytoryczną, umiejętnościami pracy w zespole, sumiennością i samodzielnością, kontaktami zawodowymi, mogącymi ułatwić firmie nawiązywanie nowych relacji biznesowych, wyobraźnią, popartą odpowiednią praktyką, pozwalającą przewidzieć rozmaite scenariusze, a także określonymi aspiracjami zawodowymi. Zatrudniając doświadczonego specjalistę możemy również oczekiwać, że będzie on w stanie stosunkowo szybko zapoznać się i wejść w specyfikę firmy, a w konsekwencji niemal bezzwłocznie przejąć określony zakres obowiązków. Musimy się jednak liczyć z o wiele wyższymi, w porównaniu do pracowników z mniejszym doświadczeniem, finansowymi i stanowiskowymi oczekiwaniami z jego strony oraz wysokim prawdopodobieństwem zatrudnienia na podstawie umowy o pracę.
2. Rozważając zatrudnienie nowicjusza na rynku pracy, najczęściej na stanowisko stażysty lub praktykanta, musimy brać z kolei pod uwagę brak (lub niewielkie) kierunkowego doświadczenia zawodowego, konieczność przeznaczenia czasu i określonych zasobów – również finansowych – na jego przeszkolenie, a także ograniczoną możliwość powierzenia mu trudniejszych i obarczonych większą odpowiedzialnością zadań. Na jego korzyść przemawia natomiast między innymi: bardzo silna motywacja do pracy i wynikające z niej większe zorientowanie na osiągnięcie wyznaczonych celów, możliwość zlecania mu mniejszych zadań z różnych obszarów działalności firmy (większa elastyczność), możliwość zatrudnienia go na niższym stanowisku, niższe oczekiwania finansowe oraz większa gotowość do podjęcia pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej lub innej formy zatrudnienia (przynajmniej na początku).