Wypalenie zawodowe – jak z nim walczyć?

depressed businessman sitting at the office

Wypalenie zawodowe stanowi chorobę cywilizacyjną XXI w. Jego początek można zauważyć po tym, że jesteśmy wyczerpani emocjonalnie i fizycznie, nie chce nam się wychodzić do pracy i najchętniej ucieklibyśmy, schowalibyśmy się przed światem. Co zrobić, aby uniknąć zniechęcenia czy wręcz wstrętu do codziennych pracowniczych obowiązków?

Przyczyny wypalenia zawodowego:

  • stres, który pracownik odczuwa w związku z wykonywaniem swojej pracy i z którym nie umie sobie radzić,
  • niedopasowanie jednostki do oczekiwań społecznych (poczucie, że stać nas na więcej, lecz tkwimy w danej sytuacji, nie dokonując żadnych zmian),
  • rozbieżność między tym co chcemy osiągnąć, jak chcemy pokierować naszą karierą zawodową a obecną sytuacją, aktualnie zajmowanym stanowiskiem pracy

Wypalenie zawodowe można rozpoznać po tym, że stajemy się coraz bardziej zmęczeni, przestajemy angażować się w sprawy firmy oraz prywatne, dopada nas apatia, pojawiają się wahania nastrojów – od smutku po złość oraz problemy ze zdrowiem, stajemy się trudni we współpracy, nasza kreatywność i zaangażowanie spadają, a także popadamy w depresję.

Pierwsze symptomy wypalenia prawie zawsze zauważa u nas szef. Wynika to z tego, że spada nasza produktywność, co z biznesowego punktu widzenia jest nieefektywne. Wtedy pracodawca powinien wdrożyć możliwe rozwiązania tej sytuacji: wysłać pracownika na urlop, zmienić bądź zmniejszyć zakres jego obowiązków, dać mu więcej samodzielności.

Jak uniknąć wypalenia zawodowego?

Co może zrobić sam pracownik, jak powinien prowadzić swoją karierą, aby uniknąć wypalenia zawodowego?

Przede wszystkim powinniśmy wsłuchiwać się w siebie, rozpoznawać swoje potrzeby i cele, nie przeciążać się, a także umiejętnie organizować swoje życie. Warto mieć dobry kontakt z pracodawcą, aby sygnalizować mu przeciążenie pracą. Ryzyko wystąpienia wypalenia zawodowego mogą zmniejszyć także:

  • wysypianie się,
  • aktywność fizyczna (20 minut dziennie 3 razy w tygodniu), która pozwoli nam radzić sobie ze stresem, uwalniając w organizmie hormon szczęścia, czyli endorfinę,
  • przebywanie na łonie natury sprzyja wyciszeniu, warto także wyposażyć swoje miejsce pracy w jak największą ilość kwiatów doniczkowych,
  • warto wprowadzić 5-10 minutowe przerwy co godzinę pracy,
  • jak najczęściej śmiać się, żartować z kolegami z pracy,
  • maksymalnie 40 godzin tygodniowo przebywać w pracy,
  • dostarczanie sobie nowych wyzwań w pracy,
  • spędzanie urlopu poza domem,
  • posiadanie hobby, pasji, dzięki czemu zachowamy poczucie sensu i celu życia,
  • oddzielenie życia zawodowego od prywatnego,
  • podnoszenie swoich kwalifikacji, rozwijanie się,
  • znalezienie dobrego sposobu na relaksowania (np. medytacja),
  • nagradzanie siebie wtedy, kiedy uda nam się coś osiągnąć.

Pamiętajmy, że jeżeli robimy to, co lubimy oraz to, co nas interesuje, nasze szanse na wypalenie są znacznie mniejsze. Dlatego warto podejmować odważne decyzje i zmieniać swoje życie, minimalizując w ten sposób szanse wystąpienia wypalenia zawodowego.

Komentarze

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.