Metoda delficka w zarządzaniu

Jedną z metod wykorzystywanych w zarządzaniu strategicznym jest metoda delficka. Jej nazwa nawiązuje do starożytnej greckiej świątyni w Delfach, gdzie kapłanki Apollina przepowiadały przyszłość. Podobnie działa ta metoda, która polega na długoterminowym prognozowaniu przyszłych zjawisk, tendencji lub zdarzeń z wykorzystaniem wiedzy oraz doświadczenia specjalistów z danej dziedziny.

Przeprowadzanie analizy metodą delficką

Wszelkie problemy oraz związane z nimi decyzje podejmowane są na zasadzie kolegium. Zgrupowani eksperci wypełniają ankiety, będąc najczęściej anonimowi i nie wiedząc, kto jeszcze uczestniczy w procesie analizy. Zanim zbierze się kolegium, to organizowany jest zespół odpowiedzialny za daną analizę, który musi również zdefiniować problem do rozwiązania. Następnie wybiera się ekspertów do analizy i pozyskuje ich zgodę do badania. Potem opracowywana jest ankieta (pytania bez niejasności czy dwuznaczności), którą wysyła się do ekspertów, a później analizuje się jej wyniki. Po tym następuje opracowanie i wysłanie kolejnej ankiety, przeanalizowanie jej wyników oraz uzyskanie zakładanego poziomu stabilności/zgodności w wynikach, a na końcu – opracowanie i analiza uzyskanych wyników.

Warto pamiętać, iż tradycyjne podejście zakłada dwukrotne wysyłanie ankiet do ekspertów, choć w niektórych źródłach preferuje się czterokrotne. Powinno to zależeć od uzyskiwanych wyników. Jeśli dany zespół osiągnął oczekiwany poziom zgodności wyników, nie musi już wysyłać dalszych ankiet, ale jeżeli ciągle brak w nich zgodności, musi powtarzać ten proces aż do skutku.

Nigdy nie wysyła się ponownie tej samej ankiety. Każda kolejna powinna zawierać dodatkowe wymagania oraz informacje.

Zalety metody delfickiej

Wśród korzyści płynących z metody delfickiej znajdziemy:

• wyeliminowanie narzucania swojego zdania przez dominantów innym osobom z grupy,
• brak tzw. syndromu grupowego myślenia, polegającego na utrzymaniu spójności u solidarności w grupie zamiast racjonalnego, realistycznego myślenia,
• brak wystąpienia zjawiska zwanego „spiralą milczenia” – niechęci do wyrażania własnego zdania, jeśli stanowisko grupy odbiega od stanowiska jednostki,
• wyeliminowanie kompromisu zmieniającego stanowisko danej jednostki,
• wykluczenie obarczania innych podejmowaniem decyzji za dane jednostki,
• uzyskiwanie wyników na podstawie opinii specjalistów w danej dziedzinie,
• niezależność oraz anonimowość opinii,
• statystyczna analiza wyników,
• nieograniczone miejsca pobytu ekspertów.

Wady metody delfickiej

Poza wyżej wymienionymi zaletami metoda delficka posiada też wady w postaci:

• trudności w doborze ekspertów (ich kompetencje składają się na sukces tej metody),
• ograniczenia się do jednej dziedziny,
• braku bezpośredniej wymiany poglądów,
• wykorzystywania jej tylko do długoterminowych prognoz (utrudniona weryfikacja),
• poświęcenia dużej ilości czasu, zaangażowania i pieniędzy do zebrania danej grupy eksperckiej.

W tej ostatniej kwestii może dziś pomóc internet, dzięki któremu można rozsyłać ankiety.